De stille pijn van levend verlies
In het leven worden we vaak geconfronteerd met verlies, maar er is een vorm van verlies die minder begrepen en erkend wordt – levend verlies. Levend verlies verwijst naar het voortdurende verlies dat gepaard gaat met langdurige en chronische situaties, zoals ziekte, handicaps of andere levensveranderende omstandigheden. Denk bijvoorbeeld aan het opvoeden van een zorgintensief kind, de diagnose Alzheimer krijgen, het leven weer op moeten pakken na een hersenbloeding. In deze blog ga ik dieper in op de complexiteit van levend verlies, de emotionele impact ervan en hoe mensen omgaan met deze stille pijn.
De essentie van levend verlies
Levend verlies onderscheidt zich van traditioneel verlies doordat het niet gekenmerkt wordt door een duidelijk begin en einde. Het is een voortdurend proces waarin mensen geconfronteerd worden met de geleidelijke afname van mogelijkheden, dromen en verwachtingen. Ineens kan het daar zijn, je wordt overspoeld door een gevoel van verdriet. Bijvoorbeeld als je vlaggen met rugtassen ziet hangen, want voor jouw kind is dit niet weggelegd. Die gaat niet naar in galakleding naar het eindfeest. Je had je dit heel anders voorgesteld en dit soort confrontaties kunnen je raken. Of na je hersenbloeding ben je niet meer in staat terug te keren in je oude baan. Je bent een deel van jezelf verloren. Je moet op zoek naar een nieuwe invulling en betekenisgeving. Je ervaart verlies en de bijbehorende gevoelens en emoties.
De emotionele impact
De emotionele last van levend verlies is vaak zwaar en langdurig. Levend verlies omvat een breed scala aan emoties. Mensen ervaren vaak gevoelens van verdriet, woede, frustratie, machteloosheid en mogelijk schaamte/schuldgevoelens. Voor iedereen is dit anders. De voortdurende aanpassing aan veranderende omstandigheden kan een diepgaand effect hebben op iemands welzijn en functioneren.
Omgaan met Levend Verlies
Het omgaan met levend verlies vereist een unieke aanpak, omdat het geen lineair proces is.
Hier zijn enkele strategieën die mensen kunnen helpen bij het navigeren door deze complexe emotionele reis:
Zelfzorg: het handhaven van een gezonde levensstijl, zowel fysiek als mentaal, is cruciaal. Dit omvat bijvoorbeeld regelmatige lichaamsbeweging, voldoende rust, gezonde voeding. Ook weten van jezelf waar je energie van krijgt en wat je energie kost is belangrijk, net als je grenzen kunnen aanvoelen en aangeven.
Communicatie: delen is helen. Het delen van gevoelens en ervaringen met dierbaren of professionele hulpverleners kan een bevrijdende werking hebben. Open communicatie bevordert begrip en empathie. Door te communiceren over je gevoelens (in woorden, maar dit kan ook op een creatieve manier), kunnen je gevoelens stromen en zetten deze zich niet vast in je lijf.
Flexibiliteit: het ontwikkelen van veerkracht en flexibiliteit in het omgaan met veranderingen is van groot belang. Het vermogen om aan te passen aan nieuwe omstandigheden kan de last van levend verlies verlichten. ACT, een vorm van cognitieve gedragstherapie, biedt hiervoor diverse handreikingen.
Empathie en begrip
Levend verlies een complex en vaak onderbelicht aspect van menselijke ervaringen. Het verdient aandacht en begrip om de, vaak stille, pijn te verzachten die mensen in deze situaties dragen. Door samen te werken aan bewustwording en acceptatie, kunnen we een meer ondersteunende wereld creëren voor degenen die te maken hebben met levend verlies.
0 reacties